Dag 5: Chilecito – San Miguel de Tucuman

Bijltjesdag vandaag voor de motorrijders.

Minstens 27 zijn er uitgevallen. Dat zijn degenen die wij hebben gezien. Dat betekent dat van de 175 die er zijn gestart nog ongeveer 90 over zijn. En we zijn nog niet op de helft.

Van uitslagen heb ik geen idee, ben niet op het kamp geweest afgelopen nacht en de nacht daarvoor maar 3 uurtjes. En toen sliep ik.

We staan op een vliegveld in Londres, er is niets, er lopen wel paarden over de landingsbaan. Die gaan weg als het vliegtuig landt.

Deelnemers die gewond raken of om andere redenen stoppen wordt met een heli uit het ontoegankelijke gebied gehaald en bij ons afgeleverd. Als we vinden dat ze doormoeten naar een ziekenhuis, dan doen we dat met dat vliegtuig en de overige plaatsen worden gevuld met gestopte deelnemers. Totaal kunnen er max. 6 mee. Het werd een lijndienst.

Voor het onderzoek zaten we eerst onder de vleugels van het vliegtuig, de enige plek met schaduw. Toen het later uit de hand ging lopen hebben we een klein restaurant gebruikt als tussen station voor overplaatsing.

Een deelnemer kwam ernstig oververhit en bewusteloos binnen. Die hebben we met een slang van de brandweer en ijs uit het restaurant gekoeld. Uiteindelijk kwam hij weer bij kennis en is snel afgevoerd.

Tijd voor een biertje. En toen kwamen er nog een paar.

Als alles volgens plan gaat…dat is niet heel vaak…is morgen het interview met RTL.

Tragisch: een motorrijder is dood naast zijn motor aangetroffen, lijkt geen ongeval; dehydratie? Ik heb hem deze week nog gezien wegens een wond aan de hand.