Tickets zijn binnen, tassen moeten nog gepakt.
Morgen is het vertrek naar Buenos Aires.
Ik heb er zin an.
dinsdag 31 december 2013
woensdag 11 december 2013
De voorbereiding
Afgelopen weekend in Parijs geweest. 12 nieuwe dokters erbij, helaas dus geen nederlanders. De route ziet er geweldig uit. Etappe 7 wordt erg interessant. Dan splitst het hele spul en gaan de motoren naar Bolivia en de rest blijft nog een dagje in Argentinie. Een dag later gaan ze samen verder in chili. Ik heb nog steeds geen ticket en hoop dat het lukt om vanuit Nederland naar Argentinie te vliegen op 1 januari.
dinsdag 12 november 2013
2014, nog een keer
Het gaat gebeuren, ik zit er weer bij voor 2014.
Helaas is het niet gelukt om Ingrid en Michael ook mee te krijgen. Hopelijk lukt dit volgend jaar, zou goed zijn, nog een paar Nederlandse artsen erbij; zeker met zoveel fantastische Nederlandse deelnemers.
Vorig jaar heeft mijn deelname nog wat publiciteit gekregen met een interview in de Gelderlander en in het blad van Rijnstate. Veel mensen hebben de blog gevonden via trauma.nl.
Ik zal nu ook regelmatig een update geven, dit zal helaas niet zo uitgebreid zijn als vorig jaar. Met name de foto's uploaden via het plaatselijke mobiele netwerk was een nogal dure grap.
Het gaat gebeuren, ik zit er weer bij voor 2014.
Helaas is het niet gelukt om Ingrid en Michael ook mee te krijgen. Hopelijk lukt dit volgend jaar, zou goed zijn, nog een paar Nederlandse artsen erbij; zeker met zoveel fantastische Nederlandse deelnemers.
Vorig jaar heeft mijn deelname nog wat publiciteit gekregen met een interview in de Gelderlander en in het blad van Rijnstate. Veel mensen hebben de blog gevonden via trauma.nl.
Ik zal nu ook regelmatig een update geven, dit zal helaas niet zo uitgebreid zijn als vorig jaar. Met name de foto's uploaden via het plaatselijke mobiele netwerk was een nogal dure grap.
zondag 20 januari 2013
Dag 15 La Serena Santiago
Dag 15 La Serena Santiago
Vannacht een keer op het kamp geslapen. In de regen tentje
opgezet om 02.00 uur en om 07.00 weer op.
Bij een finish gestaan, weinig enerverend.
Hans Jos Liefhebber opgevangen met een energiedrankje.
Wel veel heli gedoe.
Daarna naar de finish in Santiago gereden. Daar werden we
goed ontvangen.
Deze heeft de finish op een aanhanger gehaald.
Vandaag een beetje rondkijken in Santiago en vanavond laat
vertrek via Madrid en Brussel…..zucht. Dinsdag weer thuis.
Al met al een fantastische ervaring, zeker voor herhaling
vatbaar. Ik ga ook zeker proberen om wat meer nederlanders binnen te krijgen in
deze club.
Tot de volgende keer! Hopelijk dan een nieuwe versie van
dakardoc in 2014.
vrijdag 18 januari 2013
Dag 14 Copiapo La Serena
Dag 14 Copiapo La Serena
Nog een plaatje van de camping van gisteren.
En eentje van een heli die een motor achtervolgt door de
duinen.
Vandaag is een saaie dag. We staan aan het eind van de
special. En daar staan we dan te staan. Geen special om te rijden voor ons en
volgens mij is het 40 grd in de schaduw.
Vanavond in het kamp slapen en morgen gaan we naar de finish
in Santiago de Chile.
Leuke basis voor een
camper.
Vriendje Roeland Heuff van Dakar Press heb ik niet zo vaak
gezien. Een enkele keer in het kamp en een keer langs de weg. Dit doet hij nou
de hele dag.
dag 13 Fiambala Copiapo
Dag 13 Fiambala Copiapo.
Gisteren de hele dag in de auto gezeten, zonder problemen de
grens over gekomen. Dat schijnt nog wel eens lastig te zijn. De snuffelhond
wilde de auti niet in. Dat snap ik wel want die 2 kerels die daar in wonen hadden
al even geen douche gezien.
Laat aangekomen, lekker chileens biefstukje gegeten en
tentje opgezet.
Dit zag ik toen ik ’s
ochtends mijn ogen open deed.
De rijders moeten aan de hand van aanwijzingen in het
roadbook de goede route volgen. Een voorbeeld zie je op de foto hieronder.
De steen (cx) op de tekening bij 151,29 is in het echt nog gemarkeerd met
een rood lintje. Toch weten velen het geitenpad waar ze op moeten nog te
missen.
Wij bepalen de plaats waar we moeten gaan staan aan de hand
van kaarten van het parcours. Die zijn bij de deelnemers niet bekend.
We kregen nog visite van Dakar directeur Etienne Lavigne met
z’n heli.
Later hebben we het parcours van de special verder afgereden
waarbij we nog een lastig duintje moesten beklimmen.
We hebben met 3 andere tango’s samen op een duintop
gekampeerd. Dat is leuker dan in het drukke kamp.
Ik heb net Tom Coronel gesproken en hij wil vanavond een
interview doen voor RTL. Ik ben benieuwd of ik op tijd in het kamp ben.
donderdag 17 januari 2013
dag 12 Rioja Fiambala
Dag 12 Rioja Fiambala
Vannacht 2 uur in mijn hangmatje langs de kant van de weg
geslapen en we zijn vroeg in het kamp in Fiambala aangekomen. Dit is weer
gewoon een normaal kamp in de middle of nowhere.
De eetzaal is nog
leeg.
’s Middags zijn we gaan rijden, de Andes weer over. Nu terug
naar Chili. 4800 mtr. is de pas bij San Francisco. We hebben het zo gepland dat
we dit bij daglicht kunnen doen.
dag 11 Cordoba Rioja
Dag 11 Cordoba Rioja
We staan op een rustige plek in een dorp, langs het traject
van de motoren. Als die voorbij zijn moeten we verplaatsen, alleen wordt hier
een route voor gekozen waar de trucks nog volop aan het scheuren zijn. Ze zien
ons iedere keer op tijd.
We rijden 100km over het parcours van de special en opeens
kunnen we niet verder. Blijkt er een truck uit de bocht gevlogen te zijn en een
stuk van de helling afgegeleden. Niet gekanteld en geen gewonden.
Het blijkt Johan Elfrink te zijn, komt uit Brummen en dat is
goed te horen. We nemen hem mee en zijn navigator gaat met een ander mee. We
moeten nog 50 km over de special………tegen de schemering lopen we vast in het
poederzand (fesh fesh), net als een paar andere auto’s en later ook trucks.
Na 3 uur over 3 km te hebben gedaan kunnen we weer verder.
Je wordt er wel een beetje vies van, al dat graven.
Laten we maar zeggen dat Johan zijn dag niet had. Eerst de
truck van de berg en dan een lift krijgen die hopeloos vastloopt.
woensdag 16 januari 2013
Dag 10 Tucuman Cordoba
Dag 10 Tucuman Cordoba
Het begint al gewoon te worden. De avond van te voren
vertrekken, 400 km rijden en dan het tentje opzetten. Alleen hadden we deze
keer de tijd om in eeen restaurantje in een klein dorp te eten.
De volgende ochtend bleken we naast het huis van Alechandro
en zijn vrouw te staan. Hij beheert een boerderijtje van 7000 hectare voor de
eigenaar. We kregen koffie en konden de badkamer gebruiken.
Ik hoor net over de radio dat er een auto is uitgebrand,
verder lijkt het erg rustig te verlopen vandaag. Afstanden vandaag tussen de 700 en 800 km.
dinsdag 15 januari 2013
dag 9 rustdag in Tucuman
Dag 9 rustdag in Tucuman
Niemand praat over de overleden motorrijder. Iedereen weet
dat het erbij hoort en de rally stopt er ook niet voor. Een motto van de Dakar
is: die stopt niet.
Een ander motto is: iedereen heeft zijn eigen Dakar.
Na 3 nachten met in totaal 3 uur slaap had ik daar toch zo
mijn eigen gedachten over. Na een goede nacht slaap en wat rondlopen ziet de
wereld er al weer een stuk vriendelijker uit.
Modder van gisteren
Hans Jos Liefhebber is een van de kistrijders. Een
kistrijder heeft niet meer bij zich dan een kist met spullen die door de
organisatie van kamp naar kamp wordt meegenomen. Voor mij zijn zij de echte
helden van de Dakar. Na een dag crossen moeten ze de motor verzorgen, eten,
slapen en de route van morgen voorbereiden. En dan weer om een uur of 5 ’s
morgens vertrekken. Aardige vent, doet een beetje gek soms.
Het ziekenhuis bestaat uit een aantal aan elkaar geschakelde
tenten. Er worden tussen de 100 en 150 mensen per dag gezien.
Een centrale ruimte met hier aan vast een aantal
behandelkamers en kamers voor de fysio.
Ook is er een eenvoudige rontgen faciliteit.
Het slaapgedeeelte van het ziekenhuis
dag 8 Salta Tucuman
Dag 8 Salta Tucuman
Vandaag weer verschillende trajecten voor motoren, auto’s en
trucks. Totaal 550 voor de trucks, 850 voor de auto’s en 740 voor de motoren.
Goed dat er morgen een rustdag is.
Het begint allemaal rustig zijn en we gaan na een nacht slapen
in een congrescentrum op weg naar onze plek. Het kamp is opgezet rond dit
centrum. We slapen op de grond in een van de zalen. Zie ik zo’n centrum ook
eens van de andere kant.
Het heeft ’s nachts veel geregend en de special voor de
trucks wordt geannuleerd.
We zien het weer onderweg weer veranderen en het begint
serieus te hozen.
Dan komen de berichten binnen van auto’s die meegesleept
worden op een plaats waar ze een rivier moeten doorkruisen. Uiteindelijk wordt
die special ook geannuleerd, maar er is al aardig wat schade.
We rijden door naar het kamp in Tucuman. Het is een
onwaarschijnlijk mooie route door de vallei Tafi del Valle. De vallei moet een
oude krater zijn die is omgeven door prachtige bergwanden.
Als we aankomen in de bewoonde wereld is er erg veel
aandacht voor de deelnemers en voor ons. Er worden kinderen op de auto gezet om
foto’s te maken. Moeilijk om dan door te rijden.
Bij aankomst wacht een verrassing, alle medicijnmannen
worden mee uit eten genomen naar een Argentijnse vlees vreetschuur. Wel lekker.
zaterdag 12 januari 2013
dag 8 Salta Tucuman
Dag 8 Salta Tucuman
Het kamp waar ik nu zit is opgeslagen in …….een
congrescentrum. Deze keer niet in de middle of nowhere en ik heb nu WIFI. Dat
is eigenlijk het enige waar het me aan ontbreekt hier. En Ingrid, Roos en Jan
natuurlijk. Oh ja, en slaap.
Vandaag zijn we de balai, de bezemwagen rijden als laatste
over het hele parcours. Zal wel erg laat gaan worden. Morgen is een rustdag,
maar die heb ik eigenlijk niet nodig, ik heb vannacht geslapen. In een zaal in
het congrescentrum met 50 anderen, gewoon op de grond, luchtbed niet
opgeblazen, niets van die anderen gemerkt.
Ik heb geen idee wat er in de rest van de rally gebeurt. Af
en toe hoor ik iets van geblesserden en uitvallers. Soms kan ik even naar de
uitslagen kijken.
In het ziekenhuisje wordt behoorlijk gewerkt. Daar worden
continu mensen gezien met kleinere blessures, diarrhee en af en toe ernstiger
letsels. Daar werken ook een paar fysiotherapeuten, die behoorlijk bezig zijn.
Er is 24/7 bezetting met de mogelijkheid om echo’s en rontgenfoto’s te maken.
Daarvoor is er een radioloog mee.
Er zijn vooraf contacten geweest en afspraken gemaakt met
alle ziekenhuizen in de regio. Vooral in Peru werkte dat erg goed, wel
bijzonder dat het direct via de minister liep toen we een heli nodig hadden.
Van de anderen hoor ik dat het deze keer wel heel erg jagen
is. De laatsten komen erg laat binnen en wij dus ook. En de motoren vertrekken
vaak alweer om 0500 uur en wij dus eerder.
Met de Fransen is het zo lastig als ik dacht dat het zou
zijn. 1 Op 1 kan ik wel Frans met ze praten, of Engels. Maar komt er nog een
bij dan gaat het op plat Frans en is er geen touw aan vast te knopen. Verder
zijn er heel veel regeltjes en gebruikjes en iedereen neemt aan dat je dat
volledig begrijpt, ook al is het de 1e keer en versta je ze niet.
Alain, mijn maatje, moet ik af en toe dwingen om dingen uit te leggen. Dan stop
ik de auto en zeg: “Alain parle avec moi”. Communicatie via de satelliet telefoon
en walkie talkies is helemaal onmogelijk voor mij.
We gaan…….
dag 7 Calama Salta
Dag 7 Calama Salta
Een ingewikkelde dag voor de organisatie en een erg zware
dag voor de deelnemers. Les concurrents noemen de Fransen de deelnemers.
417 Km verbindingsroute met passage van de grens tussen
Chili en Argentinie, daarbij wordt de Andes overgestoken op een hoogte van 4900
mtr. Daarna een special van 218 km en nog een verbindingsroute van 150 km.
Uitzonderlijk is er een apart kamp deze keer voor de motorrijders en voor het
vierwiel spul.
Wij hebben ’s nachts de route gereden en dat was best zwaar.
Alain, mon copain, had last van
hoogte ziekte en was wat in de war. Dat is later grotendeels weer bijgetrokken.
Toen het licht werd zagen we een prachig landschap en wilde
lama’s.
Overdag hebben we op een mooi plekje gestaan samen met de
balai, dat is de bezemwagen.
En de dokters hebben de heli getankt.
We horen net dat er een motorrijder op de verkeerde weghelft
zat op grote hoogte bij de pas over de Andes en dit niet heeft overleefd…………
Het verbaasd me niet dat er bij deze rally regelmatig mensen
overlijden. Het is nog veel zwaarder dan ik dacht.
Abonneren op:
Posts (Atom)